Malum ofiste yılbası nedeniyle iş olmadıgından ve bos bos oturdugumuzdan
tum gazeteler en ince ayrıntısına kadar okundu,kose yazarlarının bugunku yazıları yalanıp yutuldu..Bugun herkesin agzında dogal olarak 2010 heyecanı vardı ,herkes beklentilerini kagıda dokmus,planlarını yapmıs ve bunları listelemis birde.Benimde bir kac gundur aklımdaydı aslında ben ne istiyorum 2010 dan diye.Elbette her yeni yıla girerkenki aynı zırvalıklar ama bu seferki biraz daha farklıydı sanki.Isteklerimde sanki daha bir olgunlasmısım,onceliklerimi belirlemişim,artık beni hayatta neyin mutlu ettigini ya da etmedigini biliyorum,kısacası ben farkına vardımki : ben buyumusum...Eskiden olsa 1 yas daha buyudum diye sevinirdim ki hala yas ile ilgili komplekslerim yok ( bakmayın arada yaşımla ilgili espriler yaptıgıma ,daha 27 yasındayım ben )
Bugun eve donerken takside cok dusundum ,neler istesem yeni yıldan diye .Oyle fazla sey istedigimi anladımki..Bunların tamamı gerceklesmeyecek olsa bile istemek hakkım degilmi ? Hem zaten Dunyada para odemeden yapılacak seyler hayal etmek ve istemek degilmi ? Tamam o zaman ,benimde listem hazır o halde ..

*Gel artık be adam gel , nerdesin artık ? Birlikte cok guzel keyifli seyler yapıcaz,2010 da gel olurmu ?

*Ailemin ,arkadaslarımın tum sevdigim insanların saglıklı olmasını diliyorum.Saglık herseyin basında diye bosuna denmiyor.Saglıgımızı kaybedersek eger yapılan liste hic bir ise yaramayacak.

* Isimi degistirmek istiyorum.Daha once hicbir deneyimim olmadıgı alanlarda,yeni insanlarla tanısmak,yeni deneyimler katmak istiyorum kendime.Insanların birbirine daha saygılı oldugu,basında dır dır otmeyen keyifli calısma arkadaslarım olsun istiyorum.

* Yeni yılda herseye olumlu bakmak ,kotu birsey deneyimlemem gerekicekse bile bunun da altında bir hayır oldugunu kendime ogretmek birde daha iyimser ,daha kararlı olmak istiyorum .


*Sigarayı bırakmak istiyorum.Daha dogrusu sigarayı bırakmak icin neyse o motivasyonun bir ara bana da ugramasını istiyorum.

*Daha fazla fotograf cekmek istiyorum .Hatta su anda hali hazırda olan tonlarca fotografımı yayınlamak istedigim bir blogum olmasını istiyorum.

*Daha fazla kitap okuyup film izlemek istiyorum.Daha fazla sinemaya,tiyatroya,konsere gitmek istiyorum.

*Belkide maddelerin en onemlisi : Yeni yerler gormek istiyorum.Ben tam bir seyahat asıgıyım sanırsam.Hatta keske tum isim keske dunyayı dolasmak olsa ,oralarla ilgili yazılar yazsam ,fotograflar ceksem ve bunları insanlarla paylassam.Dunya kucuk olsa ben daha cok ziyaret etsem keske .Evet evet ben seyahat etmeliyim ,yalnız ya da biriyle ya da birileriyle.Iste benim güç kaynagım bu .

*Yeni bir hobi edinmek istiyorum kendime .Henuz karar vermedim ne oldugu konusunda ama elbet bir tane bulunur.

*Yeni bir dil ogreneyim,mesela Italyanca ,fena olmazdı..

*Hayallerim hic bitmesin istiyorum,hep dus kurayım sacma sapan olsa bile...Hem zaten en iyi yaptıgım sey bu degilmi ?



Surprizlerle dolu guzel bir yıl olsun hepimiz icin .Sevdiklerimiz yanımızda,saglıklı ,huzurlu ,bol kahkalı muhtesem keyifli bir yıl hepimizin olsun..

Hosgel 2010 !

hayat sizinle guzel !

Dun aksamla ilgili cok daha onceden yazmak istedim buraya birseyler ama ancak kafamı toparlıyorum :)Can dostumuz Nuray'cımızın dogumgunu icin bir fasıl duzenledik dun gece.Sahsen aksamki toplanmamızın organizatoru ve fotografcısı olarak cok iyi vakit gecirdimi soylemeden gecemicem :).Kurtlarımızı doktuk bir guzel ,yedik,ictik,eglendik,gulduk,sarkılar soyledik.

Nuraycımıza yazdıgımız mektupları okuyunca once huzunlendik,agladık ama arkasından yine o muhtesem meshur kahkalarımızı ardı ardına getirdik,mekanı senlendirdik.Kısacası gecenin dibine vurduk biz :))

Kızlar...Sizi seviyorum , iyiki varsınız ,hep olun olurmu ,hicbiyerlere gitmeyin,cıkmayın hayatımdan ...

Bugun ofiste sigara molasında arkadaslarla konusuyoruz ,1 yıl ne kadar da cabuk gecti diye .Onemli olan tabiki nasıl hızlı gectigi degil cunku zaman ellerimizin arasından oyle hızlı akıyoki ya dur 1 dk bile diyemiyosun .Yani diyecegim nasıl gecti koskocaman 12 ay ,4 mevsim ,365 gun...Benim acımdan cok guzel gecti hatta muhtesemdi diyebilirim cunku inanılmaz surprizlerle dolu gecti.Aklımın bile ucuna gelemeyecek seyler oldu aslında.Yurtdısına cıktım geldim ,yıllardır ozlemini duydugum estetik operasyonumu oldum ( evet sanırım artık itiraf ettim )Yeni insanlarla tanıstım,yeni fikirler geldi gitti..Ha nerdeyse unutuyodum ,ask olmadı hayatımda bir tek o kadar ,cok istedim cok istedim hemde ama olmadı ,cıkmadı yine karsıma bu yılda .Neyse kısacası benim simdiye kadarki en best yılımdı diyebilirim 2009.E durum boyle olunca da tabiki gelecek seneden de aynı beklentiler icine giriyosun ister istemez..Hatta daha bile fazlasını...
Upuzun listeleyebilirim yapmak istediklerimi ama simdiden 2010'u korkutmak da istemiyorum :)
Her yıl oldugu gibi yine cok guzel umutlarla girecegim yeni yıla,hemde cok guzel umutlarla ...
Sasırt beni 2010 !

Tek istedigim mini siyah bir etek almak ama gunlerdir aramalarım sonucsuz kaldı gibi.Haftasonu canım Nuray'cımın dogumgunu ,tum hazırlık onun icin :)Not: Nurayım seni cok seviyorum...

Yine bu aksam aradım taradım Taksimi,girmedigim cıkmadıgım pasaj kalmadı ,yok yok yok..Siyah ,mini,dar bir etek bulamadım.Sonra -bana gore-muhtesem bir siyah elbise gordum ve su anda cok pismanım onu almadıgım icin ama soz verdim kendime yarın gidip mutlaka alınacak o elbise.Hem babamı da kafaladım ,Taksim'e beraber gidicez :)Sanırım ctesi gunu o elbiseyi giyicem,yeni goruntumu buraya da koyucam :) havamıda atıcam..hahaytttt :)

i can see now

Artık benimde gozluklerim var hemde cok sirinler :)Hem artık daha net goruyorum hemde bana farklı bir hava kattı yahu :)

glasses can be cool sometimes

Artık gozluk takmam gerekicekmis .Gozluklerim aynı su resimdeki hatunlardaki gibi cool olacaksa hic bir sakıncası yok benim icin.Bir tane cok ucuza sahane bir gozluk buldum.Onu almaya gidicem yarın :)

Insanın parası yokken aklına nasıl dahiyane fikirler gelebilir ? Neden hep bundan cekiyorum ben ?Anladıgınız gibi param yok ama aklım fikrim dısarlarda yemede icmede gezmede tozmada parti parti dolasmada :)Allahım sen bana akıl ver ,yok yok sen bana en iyisi para ver azcık ,bak gor sonra aklım nasıl yerine geliyo :) hahaha

Donuma kadar ıslandım diye bir deyim vardır ya hani ben dun aksam bu deyimin ne anlama geldigini canlı yasayan bir insan olarak hatta aradan onca saat gecmesine ragmen hala kendine gelemeyen biriyim su anda.Tum planlar altust oldu dun aksam cunku bırakın otobuse dolmusa binmeyi ya da taksi bulmayı yurumek bile imkansızdı .Semsiyeler uctu,sıçana donduk ve oylece evimizin yolunu tuttuk.Tabi hemen arkasında sıcak bir dus ,yemek ,sıcak icecek ..iste oyle yeni yeni kendime gelmekteyim su anda...Tum kıyafetlerimi kaloriferin ustune koyup kurutmaya calısıyorum..Kim ne dersin dogal bir afetti bence dun aksam olanlar.

give me some colour

Bende karışığım gelmeyin ustume .Yardım etmek ,sorunlarınıza çözüm bulmayı bende istiyorum ama yok yapmayın bu aralar.Bende çünkü ne yaptıgımı bilmiyorum ,yanlıs kararlar almaktan korkuyorum.

Simdi bu giriş paragrafı nerden cıktı dimi ?Şöyleki; cok da yakın olmadıgım bir arkadasım var kendisi taa Avustralya da yasamakta 2 yıldır.Msn de oyle sohbet etmeye basladık.Kafasının cok karısık oldugundan ,gelmekle kalmak arasında bir yerlerde tıkanıp kaldıgından bahsetti.Aynen benimde yaklasık 3 yıl kadar once Ingıltere'de yasadıgım psikoloji,ne tanıdık dedim içimden.Ne diyim simdi cocuga bilemedimki.Bende ne kadar zorlanmıstım,ne kadar aglamıstım,yalnızken birilerinin bana yardımcı olmasını oyle istemistimki.Ama sonra ne oldu ,dondum tabi ulkeme .Ilk baslarda verdigim karardan cok pişmandım cunku burda yapamayacagımı dusundum ,sonra işler biraz duzene girdi ,hah dedim iyi etmişim gelmekle,sonra yine işler sapa girdi,yine ahh dedim keske simdi orda olsam..Bu boyle geldi gitti son 3 yıldır.Hala da devam ediyo bu iniş çıkışlar hayatımda.Su anda nerde daha mutluyum ben bile bilemiyorum belki cevap nerde mutlu olabilirim bile degil belkide.Belkide ben icimde mutlu degilim ,asamadıgım ,cevabını yıllardır bulamadıgım sorularım var .Ya da sorularım bile varmı onuda bilmiyorumki..Aklıma mutsuz oldugumu getirmek bile istemiyorum cunku oyle de degilim.Herkesin yasadıgı seyleri bende yasıyorum ,gundelik hayat iste..Hayatıma renk lazım galiba ama bu hangi renk olmalı daha bilemiyorum.
Nehrin ustunde bir tahta parcası uzerinde surukleniyorum ,dalgalar tahtamı bir yere carpana kadar akıcam galiba,kırılmasın tahtamda ,tek istegim o...

Bende tam dusunuyodumki 2010 icin bir yapılacaklar listesi yapayım ama bizim harika Derya'mız bizim yerimize yapmıs bile .Bugun asagıdaki e-mail gelince cok gulduk ve hepimiz tum bunların olacagını umduk ..Hadi gelsin o zaman su 2010 :)

2010 da acil yapılacaklar listesi ;


Denizciğimizin yeni evine – süper bi ev hediyesi alınıp hepberaber gidilecek.

Nursenimizin ofisine – süper bi ev hediyesi alınıp hepberaber gidilecek.

Nuracığımızın göl karşı olan yeni evine – süper bi ev hediyesi alınıp hepberaber gidilecek.

Üç kıza da hediye alınacağı için çok daha fazla çalışmak gerekecek : )))

Şeyda’ya en kısa sürede BEYAZ ATLI BİR PRENS elbirliği ile bulunacak :)

Şeyda’ya bulduğumuz beyaz atlı prensin bolca çokça bekar arkadaşı olmasına Nurayımızın BEYAZ ATLI PRENS PROJESİ için önemle dikkat edilecek.

Selin’in bir uçuşunda mutlaka bulunmaya çalışılacak ; Selin için BEYAZ ATLI PRENS PREJESİ beyin fırtınası ile yaratılacak. Gerçi hoş arkadaşımızın
hayırlı , yakışıklı , akıllı , karizmatik bir pilot bulabilmesi için sık aralıklarla dua edilecek.

Daha sık görüşülecek.

Keyifli sohbetler yapılıp , keyifle kahveler içilecek.

Daha çok şarkılar dinlenip , bolca kitaplar okunacak ; fosforlu kalemle altı çizilen notlar alınacak.

Hepberaber daha çok sinemalara , tiyatrolara gidilecek.

Daha çok beraber resim çekilecek.

Seneye neler olur henüz hiçbirimiz bilmiyoruz arkadaşlar ; belki BEBEK haberleri duyacağız (hiç böyl planım yok – bu duygusal bi yazıdır o anlamda yazılmıştır sataşmayın) ,
belki DÜĞÜN haberleri olacak. Belki bi akşam hepberaber birimizin evinde hani o lavanta şişelerine kurdela takarken bulabiliriz kendimizi ve ben böyle bir kareye de hiç şaşırmam doğrusu kimbilir.

Hangi fotoğraflarda hangi karelerde oluruz bilmiyorum ; daha sık mı görüşürüz daha az mı bilemiyorum.

Ama dilerim her bir araya gelişimizde keyif alırız birbirimizden , dilerim anlatacaklarımız , paylaşacaklarımız , çekiştireceklerimiz hiç bitmez.

Dilerim hep gülümseyen suratlar olur bizle çekilen karelerde … (Ne laf be – iyi bi son cümle oldu diye düşünüyorum : )

Ne bilim sabah Nursen maili bak nerelere geldi gördünüz mü , neyse erken gelen yeniyıl yazısı olsun , benden olsun , sıcak olsun , sizde kalsın.

Öpüldünüz.

Coook uzun bir zaman olmustu agzıma bir sarkı takılmayalı ..Ister inanın ister inanmayın ama sanırım dun aksamdan beri en az 15 kez dinlemisimdir :)

cold cold outside

Oyle alısık olmadıgım seyler hakkında yazasım varki ama çekiniyorum nedense kendimi dogru ifade edememekten,korkularımla yuzlesmekten.

Son zamanlarda ulke olarak en buyuk uzuntumuz daha yeni kaybettigimiz sehitlerimiz heralde yani benim en azından oyle.Ilk gazetede okudugumda sok olmustum sonra haberlerde izlerken yedigim tum yemekler bogazıma dizildi ,yutkunamadım ,agladım.Hele cenaze torenleri izlemek ne buyuk bir acıydı.Kendimi o annenin ,kardesin,babanın,arkadasın yerine bile koyamadım cunku hayatta yasanabilecek en buyuk acı sevdigin bir insanın hayata son vedasını verirken izlemek olurdu heralde.Ben uzgunum hemde cok uzgunum son zamanlarda.Dedigim gibi bu konular hakkında soyleyecek cok fazla yorumum ya da bilgim yok o yuzden ne soyleyecegimi bilemiyorum.Ne yazsam da acımı dindiren birsey olmayacak yazacaklarımda.
Bu aksam bizimkilerle yemek yerken bir yandan da tv izliyoruz ve durdum dedimki : son zamanlarda tv de sadece silahları,,haykırısları,yuregi yakan acı goruntulerden baska ne izliyoruz ?
Kardesimin de askerde olmasından dolayı olsa gerek ailece daha bir hassaslastık.Her sehit haberini okudugumuzda ya da izledigimizde icimizde kıvılcımlar daha bir fazla kopuyor.O ogullarını kaybeden aileler gibi bizde evimizde oturup aglıyoruz.Onceden olmuyormuydu ?Elbette oluyodu ve cok uzuluyoduk ama simdi durum daha bir farklılastı ,daha bir hassas olduk .Aklımız hep uzaklarda olan sevdiklerimizde.

Ulke cok karıstı ve daha da karısacak diye odumuz kopuyor.Artık sokaklara cıkarken bile nasıl korkar hale geldik.Ulkemizde neler oluyo boyle ?Nereye gidiyoruz artık?Ne kadar can sıkıcı sorular degilmi ? Ve yuzlesmekten korktugumuz daha onlarca sorular...

Ben uzgunum hemde cok uzgun..Korkuyorum ,urkuyorum,endiseliyim.
Lutfen ama lutfen daha da kotuye gitmesin hersey ,tek duam bu.
Fotograf falan eklemek yok bugun ,cunku yok !

Yine uydum birilerinin aklına ve fal baktırmaya gittim.Yolda giderken cok zorladım kendimi halbuki ,yok hayır ne baktırcaksın ,parana ve zamanına yazık dedim ama yok o içimdeki meraklı pink duramadı yerinde...Yine aynı zırvalıklardı tabiki dinledigim ve hicbiri aklımda bile degil su anda.Merak iste ,hep guzel seyleri duyma arzusu .
Bu sefer takvimler Mayıs ayını gosterdiginde birisi ile tanısıcakmısım .Oyle guzel gelisicekmiski hersey ben bile anlayamayacakmısım herseyin bu kadar guzel olduguna..E hadi napalım ,bekleriz bizde ,surda Mayıs'a ne kaldıki !!!

bu ayakkabılar varya bu ayakkabılar...

Resimde gorulen ayakkabılar yeni falan degil ve benimde degil ,annemin...O kadar iyi hatırlıyorum ki babamın bu ayakkabıları anneme getirdigi gunu ,içim gitmisti resmen.Annemden izinsiz giyerdim ama arkası oyle buyuk gelirdiki bide tak tak diye sesler cıkarırlardı...Hep dilerdim bir gun bu ayakkabıların bana da olacagını ama zaman gectikce baska cici ayakkabılara aşık olunca bunları unutuverdim ,tamamen aklımdan cıkardım ta ki haftasonu bunları ayakkabı dolabında gorunceye kadar.Nasıl mutlu oldum anlatamam ,hep bir gun giymenin hayalini kurdugum ayakkabılar artık karsımdaydı .Hemen kostum anneme "birde bu ayakkabının cantası vardı,onu naaptın anne "dedim ."Duruyo hala ama dolapların birindedir,nooldu giyicekmisin yoksa dedi :) Bilse ayakkabıya nasıl asık oldugumu ."Elbette,hemen cantayı da bulalım" dedim.

Simdi de ne zaman ve hangi kıyafetimle bu cicileri giyecegim gunu hayal etmekteyim :)
Ayyy ,yasasın eski anne ayakkabıları.... !!!!!

Canım Ozlemcim , e bıktı tabi kızcagız artık ondan aldıgım odunc kitaplarını geri getirmememkten ...
o da gitmis bana en sevdigim yazarın kitabını almıs..Seviom seni yaa :)

Bu Ozlem'in belgesel cd lerini ona yaklasık 1 seneden sonra geri getirdigimde yasadıgı mutlulugun fotografıdır :)
İzlemeden de verdim ya ,yazıklar olsun bana :)

Hissediyorum...Her yeni yıla girmeye yakın son zamanlarda hissediyorum daha da yaklastıgını bana..Biliyorum,biliyorum ..hala yoldasın :)

I know there's someone, somewhere, someone
who's sure to find me soon.


After the rain goes there are rainbows
I'll find my rainbow soon.


Soon it won't be just pretend,
soon a happy ending.


Love, can you hear me?


If you're near me, sing your song,
sure and strong,

and soon..

mutluyum cok mutluyummmm

Oyle uzun bir zaman olmustuki soyle karnıma agrılar saplanana kadar gulmedigim...Guzel bir haftasonu tabiki yeryuzundeki en guzel insanlarla...Oyunlarmı oynanmadı ,sakalarmı yapılmadı gulunmedi,ard arda turk kahveleri icilip fallarmı bakılmadı...Ya ben oyle mutluyumki ..Oyle guzel kareler hafızama kazıldıki hep hatırlayacagım..Keske her gunumuz hep boyle olsa..
Hep nese icinde,sevdigin insanlar etrafında...
Mutlu olmayı seviyorum ben ve hakediyorumda :))

hain üst komşu..naaptın sennn

2 gundur ne guzel tekrar saglıklı beslenmeye baslamısken hain ust komsu gecenin bu yarısı elinde tabakla yaptıgı şekerpareleri getirmezmi ? alsan bi dert almasan bi dert .Hadi onuda gectim iradeye ne oldu bendeki ? yesil caylar,sebzeler,meyveler,egzersizler sonrada gecenin bu vakti bir parca sekerpare ? bu ne perhiz bu ne lahana tursusu simdi..Bendeki de aptallık işte..Ahh ahh su kadınların ozel gunlerinden birinin ilk gununu yasamasaydım hayatta sokmazdım agzıma ama engel olamadık iste..Uyu uyuyabilirsen simdi :)Nasıl cezalandırıyımki kendimi ?Hassas bir donemden geciyoken hemde :)
Sevgili ust komsu yaptıgın tatlı inanılmaz guzeldi...1 dilim yedim ,içim kan agladı ama yapıcak bisey yok artık ..Kızgınlıgım sana degil kendime..
Bak nasılda aglıyorum simdi...

böyle bir kurufasulye yemediniz

Evet iddia ediyorum eger Tophane'deki Fasuli restoranına gidip kurufasulye ve pilav yemediyseniz simdiye kadar yediginiz tum kurufasulye yemekleri yalanmış.Haftasonu Tophane taraflarında ne yesek diye fellek fellek dolanırken kosedeki Fasulinin onunden gectik.Once agzımdan cıkanı kulagım duyuyomu diye supheye dusmedim desem yeri var cunku dısarda kurufasulye yemenin ne ayrıcalıgı olabilir ki diye dusunuyodum. Amaaaa , bir geldiki masaya bırakın gözlerimizi ,midemiz,aklımız yerinden cıktı.O nasıl guzel bir tattı oyle ,nasıl kıvamlıydı anlatamam ,nolur gidin yeyin.Yemin ederim komisyon falan aldıgım yok :) ,bi kere gidin sizde bu mutlulugu paylasın tum derdim :)


Tadı damagımda kaldı resmen.Resimdekiyle idare edin ,sonra da gidip tabağa yumulun :)
Hadi afiyet olsun

Yine yeni bir ay süper enerjisiyle ,heyecanıyla ve tüm ağırlıyla kapımızı çaldı bugün.Havalar Aralık ayına inat fena gitmese de mevsimlerden kış artık.Şimdi herkeste bir rahevet olucak,en kalın kıyafetlerini dolabın içinden çıkaracak,yeni yıl için planlar yapacak,arkadaslarıyla sıcak sarap seansları başlayacak,aakşamlarını evde mısır patlatıp film izleyerek geçirecek ama sonra mart ayı gelince farkına varıcakki minik göbekler cıkmıs olacak :)sonra yine yaza hazırlıklar başlayacak...bu hep böyle olacak ,yani en azından benim icin kış boyle gececek gibi gözüküyor.

hayatımın muhtesem ikilisi...

Eskiden bayramlar cok daha heyecan vericiydi.Cunku yeni kıyafetler,ayakkabılarımız falan olurdu ve onlar dolaba saklanıp bayram gunu gelene kadar orda kalırdı.Arada bir acıp bakılırdı ama asla giyilmezdi asla ,eskiyecek diye korkardık.Bayram gelmeden once sınıftaki arkadaslarla ee bayramda ne giyiceksin muhabbetleri yapılırdı.Simdi nasılda canlandı o eski gunler.

Ama simdi ne anlama geliyo bayramlar ? Valla cokda bisey ifade etmiyo ne yazıkki.Ne bayramda giyecek yeni ayakkabı ya da kıyafetim ne de icimde coskulu bir heyecan var.Cok acık olmak gerekirse sadece 2-3 gun dinlenmeden ibaret goruyorum bayramları o kadar.Uyuyabildigim kadar uyuyayım ,kimse rahatsız etmesin ,telefonlar calmasın ,kapının zili de calınmasın..Cok kotumser oldu evet farkındayım ama oyle.Anane ,banane ziyaretleri ,el opme,kapıya gelen cocuklara cikolata seker verme ,arkasdaslarından gelen bayram tebrik mesajlarını cevapla falan..ufff cok yorucu isler bunlar..Hatta git gide bayramlarda sevimsizleştigimin bile farkındayım :)

Neyse kotulemiyim artık daha fazla cunku hala bazıları icin bunlar onemli seyler...Herkese en icten dileklerle yine de iyi bayramlar diliyorum.Aklınıza mukayet olun :) Haftaya salı gunune de cok var ,sıkmayın canlarınızı,daha upuzun tatil var onumuzde :)


Adios
xx

ne dicektim

Unuttum ...

Artık insanların ısrarlarına dayanamadım ve kafamdaki kırkaltı tane renkten olusan saclarımı boyatmaya karar verip taa Erenkoye bir kuafore gittik bugun kuzenle.O bu konularda cidden cok basarılı.Kızı sabahtan bırak kuafore aksamda alsan hayatta sıkıldım demez.Onun kuaforuydu bugun gittigimiz yerde zaten.Aslında bayılıyorum boyle insanlara.Kendilerine ait kuaforleri var ne deseler anlıyo ve hemen seninle ayrı bir ilgilenme oluyo falan,guzel bisey aslında.
Benim kuzende baya havalı ve hos bir hatundur :) Sapsarı saclı falan vardır
.Ama ben kızın yanında bugun resmen ezildim ve buzuldum :)Adamda uzun zamandan beri heralde kuafore gelmiyosunuz dedi ki cok dogruydu soyledigi.Ben anlamam cunku bu islerden bide o uzun saatlerce kuaforde tıkılıp sacma sapan dergileri okuyup bir yandan da gelen diger musterilerin muhabbetlerini dinlemek bana cok sıkıcı geliyo napıyım.
Goruntumle ilgili bir degisiklik yapmaya tam karar vermistim ki kuaforde gecirilen bu uzun saatlerden sonra bu fikrimi bir sureline askıya almaya karar verdim...

Istanbul söz veriyorum bir daha senden ayrılmayacagım

Igrenc bir Ankara yolculugunun bitmiş olmasının sevinci icindeyim su anda...Bir sehirden 1 gunde bu kadarmı nefret edilir ve hemen Istanbul ozlenir.Ankaralılar lutfen kusura bakmasın ama yok bir daha geri donecegimi sanmıyorum oraya ...Sehirlesmenin olmadıgı bir baskentimizin olması ne acı malesef...Guya sehrin en neziz semtiydeydik ama daha kaldırılan kaldırım tasları bile yerine konmamıs ,kucucuk sokak aralarında arabalardan yurumek imkansız ,park desen o ayrı bir sorun falan filan..Ne biliyim hoslanmadım hic iste ..Sanki bu saydıklarıma Istanbul'da hic mi rastlamıyoruz hemde alasını yasıyor ve goruyoruz ama simdi şöyle bişey var burası Istanbul..Ankara'da nedir simdi :) Ona ne oluyo :)
Ankara'da bulunma amacımız askerligini yapan kardesimi gormekti.Muthis bir gun yasandı,cok eglendik,cok gulduk,keyif yaptık.Ama kardesimi bile bırakıp kosar adımlarla hatta arkama bile bakmadan guzel sehrimin yolunu tuttum.
Neyseki askerligimizin bitmesine saymaya bile degmeyecek kadar az gunler kaldı ki zaten kısa donem askerimiz zaten :)
Ben neyse gider ,guzel yatagıma kıvrılırım simdi,sabaha da hicbir bas agrısı ,yorgunluk kalmaz...
Zzzrrr

beynimin sarjı bitti

Out of this world diye bir dizi vardı kucukken .Kız parmaklarını yaklastırınca birbirine dunya duruyodu hani ,hatırlarsınız .Babasıyla iletisime bir küre vasıtasıyla gecerdi hatta.Bugunde bunu dusundum acaba dunyayı bir sureligine istedigimiz anda durdurabilirmiydik diye..
Oyle yorgun hissediyorumki kendimi,bu hic fiziksel anlamda degil aslında.Kelimeyi yanlıs bile kullanıyor olabilirim burda."Yoruldum"dan ziyade sıkıldım daha dogru gibi aslında.Oyle istiyorumki bir sureligine de olsa soyle uzaklasmayı ,tek basıma.Kimseler 3-4 gun sormasın bu kız nereye kayboldu diye.Kimse aramasın beni cunku cep telefonumuda almak istemiyorum yanıma.Oyle bir yere gideyimki ben olsun orda ,sadece ben .Kimse olmasın ,kimse konusmasın ,ben olayım sadece ben.Sadece muzik olsun tek ses.Kimseler yanıma gelipde iyimisin neyin var diye sormasın.Bozmasın sessizligimi kimseler.
Bir kitap alıyım elime beni suruklesin sayfalarında ,gunun nasıl gectigini bile anlamıyım.Gece yatagıma huzur icinde gireyim,uyuyabilmek icin binbir caba sarfetmeden hemde.Sabah uyanıp basımı kaldırdıgımda yagmur damlaları camı ıslatmıs olsun ve bugulansın sonra ben o cama sacma sapan seyler yazıp elimle siliyim.Beynimi sehrin ve insanların gurultusunden temizleyip yepyeni bir sey yaratayım.

annneeee !! yemek yapabiliyorummmm

Bir hamarat oldum son gunlerde sormayın gitsin..Vakitlice iş cıkısı evime geliyorum ,yemek ,duş falan derken ertesi gun icin ofiste yiyecegim yemegimi hazırlıyorum ,sonra başladıgım atkımı örüyorum yani anlıcagınız akıllara şok bir durum bu benim icin.Dun aksam yaptıgım bruksel lahanasını bugun ogle yemegimde bir guzel yedim ,kendim yaptım diye degil ama cidden lezzetli yapmısım ellerime saglık..Bu aksam da guzel bir kereviz yemegi ile şölen yapmıs oldum :)
Işin guzel tarafı da annemden hic bir mudahale de yok aksine bana yemeklerle ilgili tüyolar veriyo .Normalde benim mutfaga girmem bir olaydı annem mutfagı savas alanına cevirdigimi soylerdi ama olmadı valla gayet guzel derli toplu bırakıyorum,ev mis gibi yemek kokuyo..Tam ev kızı modundayım tam da annemin istedigi gibi :)
Bide orgumu alıp tv karsına gecsem dizileri falan izlesem tam olucak.Ama yok 1 dk picture edemedim cok ben bunu kafamda :) biraz fazla olur oda :)))

Kahvemi sigaramı elime alınca bide camdan soyyyleee dumanımı ufleyince Carrie Bradshaw gibi hissettim kendimi..Dun aksam yasadıgım olaydan sonra biraz ilişkiler uzerrine yazmak istedi canım.
Dun aksam erkek bir arkadasımla gorusmek icin sozlestik sonra baktım yanında bir erkek daha ,tabi neyse sorun degil,yeni insanlarla tanısmak her zaman guzel .Hemen sohbete baslandı tabi..Klasik ne is yaparsın ,nerde okudun ,nerde yasarsın dan sonra cocuk konusmaya basladı...Ilk once acık soylemek gerekirse işiyle ilgili anlattıgı seyler ya da fikirlerinden bahsetmesi baya dikkatimi cekti ve gayet zekice de buldum .Ama sonra zaman ilerleyince baktım cocuk hala konusuyor ,artık 3 kisiye ait olan masanın hakimiyeti ona gecmisti ve lafın arasına girmek imkansızdı .Resmen uzunca aldıgı nefes bölümlerinde yanımdaki asıl arkadasıma sorular sormaya basladım ama nerde onada izin yoktu..En fazla sanırım yarım saat icinde cocukla ilgili tum dusuncelerim yerle bir oldu.Sonra anladımki aslında cocugun cok onemli bir ego eksikligi varmıs.Tum gece boyunca sadece kendinden ,yanında calısan ekibinden,arabasından,isinden bahsedince yok dedim icimden bize gore degilsin kuzum hadi yol yakınken bye diyelim..Ama bir yandan da oyle uzuluyorumki asıl arkadasımla sohbet edemedigim icin cunku iznimiz olmadı buna.
Gecenin ilerleyen saatlerinde bir partiye gitme fikri ortaya atıldı tabi yine bizim geveze cocuktan.Acaba gitsemmi gitmesemmi derken kendimi teenager ların arasında buluverdim.Muzik berbat ,mekanın konsepti kotu ,ickiler desen 5 para etmez.Ne işim vardı benim orda ,bide cocukta iyice sırnasmaya baslayınca hop dur bakalım delikanlı,sen degilsin benim prensim :)

Arkadasımla muhabbet edemedigime mi uzulsem yoksa yine bir karsı cins husranlıgı mı desem bilemedim...
Taktım cantamı koluma ,tek basıma evimin yolunu tuttum sonra ,her zamanki gibi...