Oyle alısık olmadıgım seyler hakkında yazasım varki ama çekiniyorum nedense kendimi dogru ifade edememekten,korkularımla yuzlesmekten.

Son zamanlarda ulke olarak en buyuk uzuntumuz daha yeni kaybettigimiz sehitlerimiz heralde yani benim en azından oyle.Ilk gazetede okudugumda sok olmustum sonra haberlerde izlerken yedigim tum yemekler bogazıma dizildi ,yutkunamadım ,agladım.Hele cenaze torenleri izlemek ne buyuk bir acıydı.Kendimi o annenin ,kardesin,babanın,arkadasın yerine bile koyamadım cunku hayatta yasanabilecek en buyuk acı sevdigin bir insanın hayata son vedasını verirken izlemek olurdu heralde.Ben uzgunum hemde cok uzgunum son zamanlarda.Dedigim gibi bu konular hakkında soyleyecek cok fazla yorumum ya da bilgim yok o yuzden ne soyleyecegimi bilemiyorum.Ne yazsam da acımı dindiren birsey olmayacak yazacaklarımda.
Bu aksam bizimkilerle yemek yerken bir yandan da tv izliyoruz ve durdum dedimki : son zamanlarda tv de sadece silahları,,haykırısları,yuregi yakan acı goruntulerden baska ne izliyoruz ?
Kardesimin de askerde olmasından dolayı olsa gerek ailece daha bir hassaslastık.Her sehit haberini okudugumuzda ya da izledigimizde icimizde kıvılcımlar daha bir fazla kopuyor.O ogullarını kaybeden aileler gibi bizde evimizde oturup aglıyoruz.Onceden olmuyormuydu ?Elbette oluyodu ve cok uzuluyoduk ama simdi durum daha bir farklılastı ,daha bir hassas olduk .Aklımız hep uzaklarda olan sevdiklerimizde.

Ulke cok karıstı ve daha da karısacak diye odumuz kopuyor.Artık sokaklara cıkarken bile nasıl korkar hale geldik.Ulkemizde neler oluyo boyle ?Nereye gidiyoruz artık?Ne kadar can sıkıcı sorular degilmi ? Ve yuzlesmekten korktugumuz daha onlarca sorular...

Ben uzgunum hemde cok uzgun..Korkuyorum ,urkuyorum,endiseliyim.
Lutfen ama lutfen daha da kotuye gitmesin hersey ,tek duam bu.
Fotograf falan eklemek yok bugun ,cunku yok !